‘Switchen van ESG-ratings naar ESG-integratie’
Daniel WIld: "Hoewel deze sterk geaggregeerde scores gebruiksvriendelijk zijn, bieden ze geen gedetailleerd beeld van de echte kansen en risico's, laat staan de impact van de producten en diensten van een bedrijf op de overgang naar een duurzame economie."
door Christoph Lang en Daniel WIld, Bank J. Safra Sarasin
Nu de regelgeving rond duurzaam beleggen verscherpt wordt, is het tijd om ESG-strategieën opnieuw te bekijken en te verbeteren. ESG-ratings werden voor het eerst gebruikt in de jaren tachtig om beleggers te helpen screenen op milieu-, sociale en governancecriteria, net zoals kredietratings de kredietkwaliteit in kaart brengen. Hoewel deze sterk geaggregeerde scores gebruiksvriendelijk zijn, bieden ze geen gedetailleerd beeld van de echte kansen en risico's, laat staan de impact van de producten en diensten van een bedrijf op de overgang naar een duurzame economie. Dat stellen Christoph Lang, Head of Core Equities en Daniel Wild, Chief Sustainability Officer, van Bank J. Safra Sarasin.
“Aangezien het landschap van ESG-ratings blijft evolueren als reactie op regelgevend toezicht, zijn beleggers misschien beter af met meer geavanceerde methoden zoals fundamentele ESG-integratie en de strategie-afhankelijke selectie van key performance indicators (KPI's) om hun duurzaamheidsdoelen te bereiken.
Waarom geaggregeerde ESG-ratings een voordeel hadden - tot nu toe
Geaggregeerde ESG-ratings zijn een veelgebruikte manier om ESG-prestaties samen te vatten in één samengestelde score. Hun voordelen zijn legio. Ze maken het gemakkelijk om bedrijven te vergelijken, rankings op te stellen, indexering te implementeren en strategieën te optimaliseren. Maar deze methode heeft enkele nadelen.
Sterk geaggregeerde ratings kunnen bepaalde zwakke of sterke punten van de beoordeelde bedrijven verbergen. Omdat elke ratingdienst zijn eigen weging kiest (bijvoorbeeld het milieuaspect bevoorrecht ten opzichte van maatschappelijke vraagstukken) is de correlatie tussen verschillende aanbieders laag. Deze methode leidt ook gemakkelijk tot een binaire ‘goed versus slecht’-benadering om bedrijven onderling te vergelijken, terwijl de realiteit veel complexer is.
[....]
